carsamba envanteri

Butun gun birsey yemezseniz iki saatlik norofizyoloji dersinden ciktiginizda o rengarenk sekercinin onunden kolay kolay gecip gidemiyorsunuz sevgili dostlarim. Beyin karmasik birsey, hepimiz biliyoruz. Mantikli dusun dur, noronlar bir kosede toparlanip, uygun zamani bekleyip, sizi iceri sokuyor nasil olsa. Mosyoye sordum 'hepsini ayni posete mi koyacagim?' diye. 'Ihmm'. Ben aslinda kucuk kucuk farkli posetleri tercih ederdim aramolari birbirine karismasin diye, ama o aclikla gastronomik endiselerimden banane. Eve ulasana kadar yarisini bitirdim, icim rahat, karnim bir tuhaf oldu. Bunu en son kucucukken babam beni famecity'e goturdugunde yapmistim. Her defasinda Buz pateni ve cesitli attraksiyonlar sonucu artik famecity'de yasamaya karar verip, aglaya aglaya eve donerdim. Artik orasi yok galiba, zaten oyun yasim da gecti. (Ohoo ohoo).
Sonra sevgilim geldi, cok heyecanli. Kredi kartiyla internetten Kanal D aylik uyelik satin alirken icinden Istiklal Marsi okuduguna eminim. Bir gecelik mac askidir bu.
O. bilgisayara kitlenmis durumda Kanal D'yle bogusurken ben de dun ilk defa giydigim cizmelerimle ufak bir sov yaptim. Butun kadinlar bilir: Bir erkek ne kadar asik olursa olsun, futbol ve butun turevleri (playstation, Cm..vs) o zavallilarda gecici korluk yaratiyor. 'Bebegim inanilmaz bir mac olacak bu', gozunu ekrandan ayirmadan, 'canim biliyor musun okulda birkac kisi bana 'bugun cok guzelsin' dedi, 'eve cagir hayatim onlari, ama teker teker, teketekte daha iyiyim' -yine-gozunu ekrandan ayirmadan. Ben de onu kendi dertleriyle birakip mamiyi aramaya karar verdim. Maci izleyecegimizi soyledim, megerse biz konusurken babam coktan tribundeki yerini almis. O an daha da heyecanlanip maci gercekten kazanmalarini istedim. Babam hangi maca giderse husranla donuyor cunku -cok zengin olunca hakem de dahil butun takimi, gerekirse Uefa'yi bile satin alacagim. Elli gol atsinlar da o mutlu olsun diye. Onu o kadar ozledim ki.... Sevgilime geri donuyorum. Dedigim gibi parayi odedi, Kanal D bilgisayar ekraninda acildi. Reklamlari izledik, cok tuhaf-komik geldi. Sonra mac basladi, daha ilk saniyeler, stadyumu gorduk, o an sevgilimi yesil sahalarda kosup taraftarlarini selamlarken gordum. Istiklal Marsi basladi, O.nun gozunden bir damla yas..DERKEN goruntu gitti. DERKEN telefon caldi, 'Bir gol yedik abiiii', milliyetci duygularimizin yogunlugu iste bu cumleyle bicak gibi kesildi. Ve Kanal D tekrar acildiginda ise Ozcan Deniz'in bir dizisi vardi ekranda. Ben gulmekten yerlere yatarken O. sinir krizi geciriyordu, internet sayfasina 'I want my money back' mailleri atiyordu, helal olsundu Kanal D'ye, sag gosterip sol vurmak bu olsa gerekti sonucta. 'Ama kanal programinda MACI gosteriyor, simdi bu dizi de neeee' diye haykirirken sevgilim, ben -tam bir ay boyunca- sayfalarinizda hep okudugum ama bilmedigim dizileri kesfedecek olmanin mutluluguyla yanip tutusuyordum...
Sonra hepimizin bildigi gibi, sonuclandi mac. Uc sise sarap ictik kendimize gelmek icin, 'Bu sefer cok yaklasmistik ama ne yapalim'di, 'Turklere uygun bir skor, kahramanlik var da, etkin olma ozelligimiz yok'tu bizim, 'Nasil olsa iki gun sonra unutacagiz'di... Sonra uyudum ve bugun ancak oglen uyanabildim. Bunlari yazarken kahvalti yaptim kahvemi ictim, norofizik dunyasina geri donmemek icin hala da yazmaya devam ediyorum. Ama postun da bir sonu vardir. Hayat iste. Hepinize 'etkin gunler' diliyorum.