Anna

Prada gozlukler alinacaklar listesine girdi cunku artik bir stajerim var: Anna kod-adli 26 yasinda bir kiz. Onunla gorusmeyi yaparken icimden yalvardim "tanrim ne olur, beni kabul etsin !" Cunku megerse madalyonun diger tarafi da ayni derecede stresliymis. Bin tane CV oku, 20 kisiyle gorus, BIR tanesini sec, ohh rahatla, CV dosyasini en alt cekmeceye koy, Alo, pazartesi baslayabilir misiniz? Evet evet, tabii baslarim. 10 dakika sonra mail : Madame kusura bakmayin, baska bir sirketi tercih ettim, evime daha yakin, basarilar. Oldu, tuvalete girip hungur hungur agladim anlari sen gormeyeceksin tabii, acimasiz stajer ! Sana da basarilar !
...Ama Anna kabul etti. Pazartesi, yani yarin sabah 10'da baslayacagina (neredeyse yemin ettirdim) soz verdi. Ama daha komigi gorusmemizdi. Cunku Cv'sindeki cok enteresan bilgiyi ileteyim : Evli !

- Anna, bizim sirketimizin niye tercih ettiniz, vs vs vs,
- Cunku vs vs vs
- (Daha fazla dayanamayarak) Demek evlisiniz?
- Evet evliyim. Uc ayligina Fransa'ya degisim programiyla geldigimde tanistim onunla. Ilk haftanin sonunda evlenme teklif etti bana. Ben de kabul ettim. Nasil oldugunu anlamadan evlendik. Ama megerse evlilik cok degisik bir seymis.
- (Biraz one egilerek) Gercekten mi? Ne gibi bir degisiklik ? Yani ne degisti, ne farketti ?
- Bir kadin evlenince karsisindaki insani daha farkli elestirmeye basliyormus. O benim kocam sonucta, hani sevgilim olsa belki tepki vermeyecegin seyleri daha cok kafana takiyormussunuz.
- (Aman tanrim, oyle mi?) Biraz daha acar misiniz? Ne gibi seyleri mesela ?
- Kocam demek bile ona karsi bakisimi degistiriyor. Neyi nasil yapiyor, oyle yapmasin, boyle yapsin, kucukken hayalini kurdugum daha var olmayan kocam olsaydi boyle yapmazdi gibi dusunuyor insan..
- Evet ama, pisman misiniz yani bu kadar genc evlendiginize, yani, keske biraz daha bekleseydim diyor musunuz?
-Yok hayir cok mutluyum cunku...vs vs derken

Birden kendime geliyorum ! Tanrim ben bu kizla NE konusuyorum ? Bu bir is gorusmesi, kendime gelmeliyim. Allahtan toplanti odasindayiz ve bizi kimse duymuyor. Panik oluyorum, toparlamaya calisiyorum, gorusme nasil bitti anlamadan onu ugurluyorum ve kendimi tuvalete kapatiyorum. Ve beyin firtinasi basliyor :

"Ben ne zaman evlensem, daha erken mi degil mi, ama yillar geciyor, O. acaba benimle ne zaman evlenmeyi dusunuyor, evlensek acaba ne degisecek, aman tanrim hayatim nereye gidiyor, yoksa gec mi kaldim, butun stajerler bana Madam derken ve ben her defasinda israrla Matmazel diye duzeltirken acaba birseyleri kaciriyor muyum ? Kendi stajerim bile evli, ben daha sozluyum. Ne zaman nisanlansam, niye kimse bana bir hayat programi cizmiyor, tanrim ben NE YAPACAGIM ?"

O an telefona sarilip sevgili O.'ya butun bu dusuncelerimi anlatabilirdim. Ama yemege cikmayi tercih ettim. Kucuk salatimi gunesli parktaki bankin uzerinde yerken kendi kendime soyle dedim. Zaman birak herseyi, her sey kendiliginden sekillenecek.

Yalana da bak. Hic te o kadar zen degilim. Anna'yi arayip kabul edildigini haber verdim. Evli bir kadinin basina gelecekleri bana uzun uzun anlatmak icin tam 6 ayi var.