Her son yeni bir baslangic

Eger insan gecmisine bakip mutlu oluyorsa o insan cok sanslidir. Ben kendimi cok sansli hissediyorum. Bu sayfa, onu her gordugumde beni duygulandiran ve ayni zamanda cok mutlu eden bir "guzel zamanlar arsivi".

Simdi yuzum gelecege donuk. Yeni guzel anilar kaydetmeye gidiyorum. Baska bir yere: simiole.com. 

Musaitseniz olursaniz sizi de bekliyorum,

Sevgilerimle,

S.

Not: Benim minik bir kuzenim vardi, Burak. O kadar buyumus ki, o kadar guzel isler yapiyor ki. Yeni sitemi ben kagida cizdim, o bir gunde hayata gecirdi. Yarin da tum hayatini degistirecek birsey yapacak, eksi 20 derece bir ulkeye tasinacak. 

O kadar mutlu ol ki orada, o sogugu hissetme canim. 

Seni cok seviyorum. 

08.01.09'dan 05.02.12'ye

Basliktaki sayilar sanki bir oyun. Ardarda dizilmisler, o kadar komikler. Ben mi en son uc sene once yazdim buraya? Ben mi butun hayatimi degistirdim, once Seine nehrinin uzerinde sonra AyaSofya'nin isiginda evlendim, ben mi bir sabah aynada kocaman karnimin resmini cektim? Ben kucucuk bir kiz degil miydim, kirmizi ojeli parmaklariyla dokundugu yerin fotografini ceken, buyumek icin topuklu ayakkabi biriktiren, hayatinin kucuk maceralarini buraya doken? Aradan gercekten bu sayilar mi gecti?

Evet, gecmis. Gecmis ve o sayilar beni yenilemis. Kirmizi ojelerime bir de kirmizi ruj eklemis. Kolaj calismalarima minik bir bebegin gulusunu eklemis. O sayilar bana bu satirlari yazmayi ozletmis, ozletmis.

Kendi kendine, sessiz ve sakin odasinda oyuncaklariyla oynarken bir an basini kaldirmis ve kapi araligindan bes sene boyunca kendine bakanlari farkedip cok sasirmis cocuktum ben. Siz kapi araligindan bana bakanlar, basliktaki sayilar suresince, mektuplarinizi eksik etmediniz. "Nereye kayboldun" diye sordunuz, "artik niye yazmiyorsun", "seni bekliyoruz". Baska oyun alanlarinda aradiniz beni, bazen buldunuz. Benim yazdiklarimi bana gonderdiniz, "ozluyoruz" dediniz. "Bebegin mi olacak, kiz mi erkek mi?" dediniz. Ben cevap veremedim, coguna, ne diyecegimi bilemedim, ya da dogru ani bekledim. Hazir hissetmeyi. O kadar cok sey paylasmak istedim ki eskisi gibi, soyleyecek herseyi icimde biriktirdim.

Simdi, paslanmis renkleri parlatmakla mesgulum. Aklimdakileri siraya koymakla mesgulum. Artik kaybolmak yok, kaydetmek var, hazirliklarimi bitirmekle mesgulum.

2029

Demek zaman herseyin ilaciymis. Demek gercekten buyumek kendini ve diger herkesi suclamayi biraktigin anmis. Demek her inisin bir cikisi varmis.

2008, beni buyuttugun icin tesekkurler. Kolay olmadi ikimiz icin de. Simdi keyfini cikarma zamani.

Mutlu yillar hepimize.

S.

Ulke ulke geziyorum bu aralar, arnavut kaldirimlarinin birinde guluyorum birinde agliyorum, yanimdaki erkek gozlerimin icine bakiyor ve o erkek O. degil, goruntuler ne cabuk degisiyor, kendi hayatima bakiyorum film izlermisim gibi geliyor, artik duygularim iyice cigrindan cikti, kontrolum altinda degiller, ozgur ve benden bagimsizlar. Birisi cikmayi nasil basarmissa dev bir sahnede sarki soyluyor, digeri 15 yasinda ya, kendini tuvalete kilitliyor, ama iste ikisinin yaptiklari da bana teget geciyor, etkilenmiyorum. Bu yeni erkek surekli bana bakiyor, biliyorum ki bekliyor, nostaljik bakislarimin sona ermesini belki, ve ben ona hep O.'nu anlatiyorum farkinda olmadan, dinlerken gulumsuyor, ne guzel bir sey yasamissiniz ve bitmis diyor, kuslar yukseliyor bir yerlerden, basimi ceviriyorum, anlamlar birbirine gecmis corba olmus sanki.Ben de onun elini tutuyorum. Ama elini tutan gercekten Ben. miyim, simdilik onu bilemiyorum.

Seni seviyorum Z.E, sekerlemelerini yedim sadece uc tane kaldi -ama onlara dokunmayacagim, hatira- bugun senin dogumgunun, dogumgunun cok kutlu olsun, gunlerin heyecanla, fotograflarin Italyanca, kalbin askla dolsun.

Pembe evimin kapilari sana, sonuna, sonuna, sonuna kadar acik.

S.

k.

K. from simge on Vimeo.

bayram tatili

Hayatimda ilk defa kucuk ellerine para sikistirdim ve heyecandan nasil gum gum carpti kalbim. Buyumek ne guzel dedigim ender anlardandi.
Optum onlari, optuler beni.
Ah ne kadar iyi geldi.
Yukaridaki benim kucuk kuzinim lulu. Bana benzedigini soyluyorlar, ben de bir kizim olsun ve ona benzesin istiyorum.

stay connected

Bazen calistigim sirketi evim gibi goruyorum. Su an oldugu gibi. Hava coktan karardi. Herkes gitti, bir iki kisi var onlar da esyalarini topluyor, ben kendime ait kocaman bir odadayim, muzik acik "I will bring you flowers" diyor guzel bi kadin sesi. Hoparlorlerimi seviyorum.

Bazen diyorum ki ne yapiyorsun sevgili ben. Su an oldugu gibi. Disari cik. Yalnizken oynadigin oyuncaklar degismis, bir cep telefonu, bir blackberry, bir i-pod. Sen ne zaman bu uclu'den ayrilmaya korkar oldun? Haberdar olma herseyden. Kapat gozlerini.


Ama kapatamiyorum, zor. Sen henuz bilmiyorsun, ben burada bu saatte bu kocaman binada bu satirlari yaziyorsam, nedeni var. Kucukken findiktim, ceviz gibiyim artik. Kabugum bak ne kadar kalin. Cok sarsildim, sanki beni deniz tuttu ve simdi bir direge tutunuyorum. Biraksam kendimi dusecegim, sussam gidecegim, yalniz kalsam olecegim..Alismam lazim bunu biliyorum. Zaman istiyorum.

Ama zaman gecerken guzel gecsin de istiyorum. Tutturdum buyudum buyudum diye, biliyorum icimde eski ben. Zip zip ziplamak istiyor herseye ragmen yine.

...Acaba daha ne kadar bu psikanalitik tutumum devam edecek merak ediyorum. Ama yine de kendimi tebrik ediyorum.

16 eylul 2008

Otur kalk, oku yaz, o dil senin bu dil benim dolas, o fotografi cek, otekini sil, O.'na gulumse, bazen agla, bazen sus, bak pencereden gul, bulutlar gecsin, orada bir fil, hemen ustunde tavsan, yaninda prenses, buyudum ben, ama cok mu hizli, hadi biraz yavaslasin zaman, hadi ben biraz nefes alayim, sevdiklerimi cok ozledim, renkleri, burasi simiole harikalar diyariymis onu farkettim, ozledim, durdum dusundum, ama ben uzerine -yine de- bir seyler kurabilirim -dedim-, bu son'du, geldim.



Beklettigim icin ozur diler, sabirla bekleyenlere tesekkur ederim.

Nouvelle Saison

Yeniden basliyorum.
Ne guzel,

S.

you and me.

yasasin bodrum

again and again

Bazen bir sarkiyi saatlerce ustuste dinliyorum ve kulakliklarimi cikarip yururken o sarki sanki icimde calmaya devam ediyor -o zaman cok sasiriyorum.

The Bird and The Bee - Again & Again

daha cok yemeliyim ben

oh la la

Gule gule soyluyorum bir yas daha buyudum, hediye olarak cingene pembesi bir gece elbisesi aldim kendime, mami'ye tesekkur ettim beni dunyaya getirdigi icin, uzun bir envanter cikardim hayatima dair, tam su saniye karsi penceredeki yasli adamla birbirimize kacamak bakislar atiyoruz, evinin gorebildigim kadari korku filmlerini andiriyor ustelik hava kapkaranlik ve ben sunu farkettim, sampanya icerken islik calamaz cogu kisi, kendim oldugum icin ne kadar sansliyim, voila.

cuma eglencesi

MERCEDES - Blond

abla'ya :)

Canim benim,
Yaz yaz dedin, yaziyorum. Terliklerini cumartesi aliyorum. Ozgur'u cok opuyorum. Ben seni cok seviyorumm.

simi.

yine tutturamadim

bazen

Bazen yolun ortasinda bir ayna gormekten daha guzel bir goruntu yok.

guneye dogru

Zamanin nasil gectigine sasirmayi biraktim artik. Guluyorum sadece. Gecen haftasonu Mpl'ye gittik, guneye inmek iyi geldi, gunesli ama soguktu, kat kat giyindim (ust dort kat, alt iki), biraz nostalji yaptik, gecmisi -neredeyse- olmayan ben bile an an duygulandim diyebilirim. Lattitude'deki ikiz garsonlar bana bakip "degismissin, ama aynisin" dediklerinde. Idilik senin evinin onunden gectigimde. Ben su evde de, bunda da, sunda da yasadim dedigimde. Su sokakta cok sarhostum, bunda asik oldum, tam su tasin ustunde bir gece agladim, hemen yaninda bana cicek verdi ilk defa, biraz ilerde...diye diye diye, yurudum. Kosmadan, guney ritmine uygun, sallana sallana.

Yuruduk O.nunla elele. Kucukken ki gibi. Istemedigim hicbirseyi hatirlamadim. Komik gitariyla bagira bagira sacma sapan sarkilar uyduran zenci sisko adami gordum, hic yaslanmamis, iste oyle birkac sey vardi zaman cizelgesinin disindaki. Sonsuzlukta bir nokta gibi her biri. Hic degismeyen seyler -bazen- insana ne kadar iyi geliyormus, anladim.

Mami mesaj atti bir gece. "Hidrellez bu gece, dilek tut, dilegin olsun. Annen". Cok tatli, mesajin altina annen. diye yazmasi. Rakamlarla tanimak hic hos degil zaten insanlari.
Ne dilekler tuttum, ne kadari olur bilmem. Yalvardim Kem'e, nolur sen de yap. Dileklerimizi kucuk kagida yazalim, Peyrou parkindaki gole atalim. Ben inanmam oyle seylere, dedi. Ne aci. (Ne istedigini bildigim icin ben onun yerine de dilek tuttum : ust kismi camla kapli bir Opel-miydi acaba markasi...)

Her yerin kokusu farkli. Bu sehrin kokusunu duydum ayni yillar onceki haliyle, cok sasirdim. Kahvalti ettigimiz rengarenk bahcede minik cocuklar vardi, en miniginin ellerini one dogru uzatarak saskin adimlarla kosma sahnesini unutamiyorum. Bu kudar guzel bir suursuzluk olmaz dunyada.



Belki de olabilir. Simdi hatirladim.

Sonra trene bindik, ve geri donduk paris'e. Dedim ki kendime ben bu sehirden baska yerde yasayamam, cok zor. Gri rengine cok alismisim. Guneyin renkleri guneyde guzel. Ama goz yanilmalari, her yerde guzel.




ps. binanin butun on cephesi boya. yagli boya. gercek gibi bir saka.

ps2. fotograf makinemi sevmiyorum. Sanki detaylari cekmiyor.Ben goruyorum, o gostermiyor. Ben ayarliyorum, o bozuyor. acaba neden.

izle